حاضر بود..
يكشنبه, ۵ مرداد ۱۳۹۳، ۰۱:۵۳ ب.ظ
گریه های نیمه شب از خوف خدا کجا و خنده های بی خیالی و مستانه امروزی کجا ؟
فریاد یا حسین (ع) از ترس شیمیایی کجا و نعره مستانه از شب نشینی ها کجا ؟
تکه تکه شدن بدن شهید به وسیله خمپاره کجا و از پا در آمده هوی و هوس کجا ؟
احیا گرفتن و شب زنده داری کجاو شب گردی و الواتی وتاصبح پای فیلم مبتذل کجا؟
گریه افتخار مادر شهید از خبر شهادت فرزندش کجا وگریه ننگ خانواده معتاد از شنیدن مرگ او کجا ؟
آقایان لطفا کمی با غیرت باشید ... خانم ها لطفا کمی حیا کنید…
ادامه...
این یک حقیقت غیرقابل‌انکار است که اگر شخص یا جمعی، به شهوت‌رانی و لذت‌پرستی مبتلا شدند دیگر نباید از آنان توقع انسانیت و عقلانیت داشت. چراکه شخص «شهوت‌مدار» و «هوس‌محور»، تمام توجه و تمرکزش بر فراهم‌آوردن زمینه برای کام‌جویی بیشتر و بهتر است و اصلاً «هوای‌نفس» را به‌عنوان معبود و خدای خود انتخاب می‌کند و در آستان «هوس» و «شهوت»، بندگی می‌نماید! این همان حقیقتی است که قرآن‌کریم با ظرافت خاصی به آن اشاره نموده است: «...أَفرایْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلههُ هَواه...» [جاثیه/23] یعنی «پس آیا دیدى کسى را که هوس خویش را معبود خود قرار داده است.»